Żywoty domniemane to cztery eseje biograficzne poświęcone Thomasowi De Quincey, Johnowi Keatsowi, Marcelowi Schwobowi i Robertowi Walserowi. Trudno o nich  napisać coś więcej, ponieważ każda próba opisu stanie się w tym wypadku  interpretacją, a tę wolimy pozostawić czytelnikom. Mówiąc najprościej eseje te są propozycją odczytania życia i twórczości wymienionych pisarzy (choć o tej ostatniej Fleur Jaeggy nie pisze wprost). A mistrzostwo i głębia tych niewielkich utworów są porównywalne z dziełami ich bohaterów.