“Zamek Sinobrodego” Javiera Cercasa to trzeci tom serii kryminalnej Terra Alta. Książkę da się czytać w oderwaniu od reszty, ale ostrzegam - zawiera spoilery dotyczące kluczowych momentów tomów poprzednich, więc jeśli tylko macie na to czas, to polecam gorąco sięgnąć po całość. Zagadka kryminalna tego tomu dotyczy zaginięcia nastoletniej córki głównego bohatera, który kiedyś był policjantem. Teraz jednak sprawa uderza w niego personalnie, pora więc wrócić do starego wcielenia i zacząć tropić. I tak historia już w tym momencie nabiera rumieńców, a my wraz z bohaterem przemieniamy się w psa tropiącego. Niebezpiecznego psa, który może ugryźć, gdy zajdzie się mu za skórę. Książka podzielona jest na cztery części i każda z nich to inny punkt fabularny, nieco inne tempo narracji, ale każda mocno osadzona jest na wątku kryminalnym i trzy z czterech są dynamiczne, ostatnia wręcz zawiera nuty sensacyjne. To mój ulubiony rodzaj sensacji, bliski człowieka, ale też poddający się pewnym manipulacjom - szkoda, że nie mogę zdradzić nic więcej! Powiem więc bardzo ogólnie, że sprawa prowadzona jest z dużym zacięciem, ale i sentymentem dla tych, co znają poprzednie tomy - wiele postaci łączy siły, by zawalczyć o sprawiedliwość. Oczywiście kryminał dobrze osadzony jest psychologicznie, nie brakuje też dylematów, a najważniejszy to - które dobro jest ważniejsze: prywatne czy ogółu? Książka porywa od pierwszej do ostatniej strony i budzi bardzo różne struny emocjonalne. Ładnie też łączy i czerpie z motywów poprzednich tomów, choć przyznam, że tak bardzo się z tą serią polubiłam, że nie chcę, by był to już koniec! Ostatnie zdania dają nadzieję na kontynuację, prawda? Prawda?!