Pisarstwo Henry’ego Millera od początku wywoływało liczne spory i kontrowersje. Przez jednych uważany był za wielkiego moralistę, przez innych za cynika, anarchistę i gorszyciela – do tego stopnia, że przez kilka dziesięcioleci jego książki były zakazane w Stanach Zjednoczonych.

Dziś dla nikogo już nie ulega wątpliwości, że jest on jednym z najwybitniejszych pisarzy amerykańskich XX wieku.

Te krótkie szkice nie są konwencjonalną biografią pisarza ani też studium krytycznym na temat jego twórczości, lecz swego rodzaju rozmową między przyjaciółmi. Autor był bowiem przyjacielem Henry’ego Millera od 1946 roku aż do jego śmierci w 1980, i włączył do książki swoją z nim korespondencję. Listy te w sposób niezwykły przybliżają czytelnikowi zarówno postać znakomitego pisarza, jak i jego dzieło. Pomagają zrozumieć proces twórczy, wskazują jego inspiracje. Stanowią zarazem cenne uzupełnienie korespondencji pomiędzy Henry’m Millerem i Lawrencem Durrellem w latach 1935-1980 (wyd. Noir sur Blanc 2001).