Pasterka, czyli Teresa Pla Mesequer, urodziła się w 1917 roku jako siódme dziecko w rodzinie ubogich hiszpańskich farmerów. Zdeformowane genitalia sprawiły, że długo zastanawiano się nad płcią dziecka, postanawiając ostatecznie o zarejestrowaniu noworodka jako dziewczynki. Szydzona, wyklęta przez środowisko, reagowała na szykany wybuchami agresji. Nienawiści do odmieńca nie kryło również rodzeństwo, zaś matka postanowiła oddać Teresę na wychowanie sąsiedniej rodzinie. Tam Teresa zostaje wychowana na pasterkę, zaś zawód staje się z czasem pseudonimem. „Pasterka” - tak zwracano się do Teresy po wybuchu wojny, szczególnie wówczas, kiedy stała się członkiem miejscowej partyzantki. Sympatia z komunistami walczącymi z powojenną dyktaturą była konsekwencją okrutnego potraktowania i szyderstwa ze strony żandarmów Guardia Civil oraz współpracującej z nimi bandy wieśniaków, zwanych somatenes. Zmusili oni Teresę do obnażenia się przed nimi i wyeksponowania zniekształconych organów. Po tym traumatycznym przeżyciu zakończył się pewien etap jej życia, zaś odtąd „Pasterka” stała się mężczyzną, Florencio Pla Mesequerem.

O Pasterce krążą legendy. Mieszkańcy hiszpańskich wniosek wspominają maquis, bojowników opozycyjnej partyzantki, walczących z reżimem Francisco Franco. Mówią też o samej Pasterce jako o osobie, której Gwardia Obywatelska nie zdołała nigdy dopaść. Porównywana do dzikiego zwierza, okrutnej morderczyni, budzi fascynację i przestrach. O tej fascynującej postaci, hermafrodycie, który najdłużej opierał się dyktaturze generała Franco, opowiada Alicia Giménez-Bartlett, ceniona hiszpańska pisarka, autorka popularnej serii kryminałów i kilku  powieści obyczajowych.

Pełną wersję recenzji czytaj na portalu granice.pl