Donna Leon, matka literackiej kultowej już teraz postaci komisarza Brunettiego, z okazji swoich 80-tych urodzin napisała “Wędrówkę przez życie”, którą nie do końca można nazwać autobiografią w typowym znaczeniu tego słowa. Bo autorka nie trzyma się tu specjalnie suchych faktów, chronologii, dat, a co ciekawe, ciągle zachowuje swoją prywatność. Jej książka, która zresztą liczy niewiele ponad 150 stron, to tak naprawdę impresje z życia, fragmenty, okresy, sytuacje, ludzie, których chce pamiętać, o których chce nam opowiedzieć. Oczywiście chronologia jako tako jest zachowana, bo zaczynamy od dzieciństwa w Stanach Zjednoczonych, później lecimy z nią do Iranu, Chin, Arabii Saudyjskiej, aż w końcu do Wenecji, samych Włoch i w końcu do Szwajcarii. W każdym miejscu zatrzymujemy się przynajmniej na chwilę, by coś dostrzec, o czym opowiedzieć, zdarza się, że też po to, by zdobyć szerszą perspektywę, uświadomić jakiś problem - jak np. wymieranie pszczół, czy statki wycieczkowe w Wenecji. Jednak tym, co najmocniej się w tej książce przebija, jest po prostu charakter autorki - jej otwartość na życie, radość, jaką z niego czerpie, jej swego rodzaju beztroska zachwycają i zarażają pozytywnymi emocjami. Jak sama mówi, ma to po matce, która choć żyła na jednym kontynencie, to czerpała radość z życia garściami. Donna pisze o tym, co dla niej ważne, o dziwo poświęcając tu więcej miejsca muzyce niż powieściom, choć jak podkreśla, książki są dla niej ważne od dzieciństwa. Do tego wszystko podaje nam w pięknym, eleganckim stylu - czuć, że ze słowem pisanym czuje się dobrze, czuć swobodę, z jaką nim operuje, a dzięki temu książkę czyta się cudownie. “Wędrówka przez życie” to bardzo pozytywnie nastrajające doświadczenie i naprawdę nie trzeba być fanem jej kryminałów, by po ten tytuł sięgnąć. Mocno polecam!